Slow & steady wins the race.

‘Elke stap die jij zet, hoe groot of klein, draagt bij aan jouw groei. De kosten gaan voor de baten, Eef.’

Oef, wat heb ik deze zin vaak tegen mijzelf herhaald. Van nature ben ik in mijn hoofd namelijk meestal al een heel stuk verder. Ik bedenk iets en het liefst moet het resultaat er al zijn, ver voor de ‘kosten’ uit. Hup, van A naar B. Het liefst zo snel mogelijk en zonder tussenstappen.

Ik weet dat het niet zo werkt. Sterker nog, ik erváár dat het niet zo werkt.

Door overambities kan je namelijk ook stagneren. Te veel willen van alles. Te veel (en vaak onnodig) taken op je to-do lijst, doelloos scrollen, staren, piekeren en je focus verliezen. Alles wat je doet heeft ineens de hoogste prioriteit, je staat continue aan, bent zeer onrustig, hyperactief en tegelijkertijd kom je tot niks.

Herkenbaar?
Dan herken je vast ook dat ‘lamgeslagen’ gevoel wat hiermee hand in hand gaat.

‘En Eef, wat doe je dan?’

Simpel; overzicht creëren door terug te gaan naar de basis. Je fundament. Een stap terug is namelijk ook vooruitgang, en ‘slow & steady wins the race’.

Je fundament kan van onschatbare waarde zijn op dit soort momenten. Zicht op je verdovers & afleiders en een overzicht in wat je wél nodig hebt helpen je uit dit patroon los te komen.

Benieuwd hoe dit in zijn werk gaat of lijkt het je interessant om een keer te sparren? Leuk om wat van je te horen.

Mooie dag!
Eveline